Wiersze, które napisali uczniowie naszej szkoły dla Pani Justyny Steczkowskiej:

Śpiewać niby każdy może:

jeden głosem tępi noże,

drugi płoszy wszystkie ptaki –

kto to widział mieć głos taki?!

Ta znów brzmi jak stare łóżko,

ktoś nadepnął jej na uszko!

Lecz jest taka piosenkarka,

co nie rzęzi jak drukarka,

a gdy śpiew jej się rozlega,

to słowików głos polega,

wokal piękny niesłychanie,

miły jak leniuchowanie…

O kim mowa? Kto odgadnie?

To Steczkowska śpiewa ładnie!

Ta, co w swym ciele głos więzi niebiański

- trudno wymyślić mu lepsze więzienie –

i w zachwyt wprawia nawet stan kapłański,

przegania troski, niesie ukojenie,

rzucając wkoło swój urok szamański,

jest naszych marzeń prawdziwym spełnieniem.

Dzisiaj Justynę w swych progach gościmy

i nigdy stąd jej już nie wypuścimy!

Pewna Justyna ze Stalowej Woli,

co używa b-moli do woli,

Chopinem jest skrzypiec,

gorąca jak lipiec,

swym śpiewem wyzwala z niewoli.