Powieść, na podstawie której powstał scenariusz spektaklu, należy do klasyki literatury dziecięcej. Jest to bajka terapeutyczna, pomagająca dzieciom radzić sobie z lękiem.

Pan Huczek - zgodnie z tradycją rodzinną - powinien być groźny i straszny, ale nie bardzo mu się to udaje. Sam boi się wielu rzeczy - ciemności, skrzypiącej szafy... W dodatku jest bardzo samotny. Czarów nauczył się dawno temu od dziadka i prawie wszystkie zapomniał. Ma wprawdzie podręcznik pt. "Tysiąc i jeden magicznych i ponurych sposobów straszenia ludzi", ale kiedy próbuje skorzystać z zawartych w nim porad, okazuje się, że łatwiej mu dzieci rozśmieszyć niż przestraszyć. Wkrótce dowiaduje się, że jego czary mogą dać wiele radości i zjednać mu małych przyjaciół.

Gdy jesteśmy sami w ciemnym pokoju i wydaje nam się, że ktoś czai się za drzwiami lub w szafie, dobrze pomyśleć, że to tylko Pan Huczek...