Człowiek widzący nie potrafi sobie wyobrazić, jak to jest żyć w ciągłej, całkowitej ciemności, co w pełni uzmysławia Niewidzialna Wystawa. Swój świat pokazują nam osoby niewidome, stają się przewodnikami i nauczycielami. Spacer po obcej przestrzeni spowitej nieprzeniknionym mrokiem jest doświadczeniem niezwykle interesującym, a zarazem trudnym. Nagle, bez wzroku, stajemy się całkowicie bezradni, nieudolnie próbując wykorzystać istnienie pozostałych zmysłów i szybko odkrywamy jak bardzo są nieocenione.  Projekt uczy empatii, wrażliwości społecznej i wbrew pozorom… otwiera oczy.

Wycieczka była bardzo interesująca. Chodziliśmy po różnych miejscach w całkowitej ciemności. Trochę się bałam, że się zgubię. Czułam się tak, jakbym cały czas miała przed sobą przepaść.

                                                                                                                             Karolina Sieradzan

Na Niewidzialnej Wystawie było bardzo interesująco. Mogliśmy się poczuć jak niewidomi. Ku mojemu zdziwieniu – w środku był sklepik/kawiarnia. Dziwnie się robi zakupy w ciemnościach! Naprawdę mi się podobało. Próbuję namówić mamę, żeby tam poszła.

                                                                                                                                Michał Szatkowski

Było zupełnie ciemno, więc wciąż wpadaliśmy na siebie, mimo to było bardzo ciekawie. „Oglądaliśmy” mieszkanie, ulicę, las, a nawet rzeźby w sali muzealnej! Wychodząc, musieliśmy mocno mrugać, żeby nas nie raziło światło.

                                                                                                                                     Ryszard Rogacz